Krótki opis kategorii i konkurencji
IX Otwartych Mistrzostw Polski Karate Tsunami
15 marca 2014 roku, Warszawa
Patronat medialny nad Mistrzostwami Polski objęły:
 |
Wyżej i obok: banner i plakat
z poprzednich Mistrzostw Polski - Warszawa '2013.
KATEGORIE
Zmagania w poszczególnych konkurencjach odbywają się w odrębnych grupach: mężczyzn i kobiet, oraz w kategoriach, które są następujące:
-
kadeci – uczniowie klas I-III szkół podstawowych oraz osoby młodsze (do lat 9),
-
juniorzy młodsi – uczniowie klas IV-VI szkół podstawowych (10-12 lat),
-
juniorzy – uczniowie gimnazjów (13-15 lat),
-
juniorzy starsi – uczniowie liceów (16-18),
-
seniorzy – dorośli w wieku 18-49 lat,
-
seniorzy starsi – dorośli w wieku powyżej 50 lat,
-
mistrzowie – specjalna kategoria wyłącznie dla osób posiadających stopnie mistrzowskie.
Wyjątkowo w niektórych konkurencjach kobiety i mężczyźni startują w jednej grupie.
Głównym kryterium podziału na kategorie wiekowe jest wiek, zaś wyszczególnienie rodzajów szkoł jest tylko informacją dodatkową i ułatwiającą orientację. Zawsze w razie wątpliwości o kategorii zawodnika decyduje jego faktyczny wiek.
|
KONKURENCJE
ich opis i zasady oraz informacje, kto może w nich startować:
K1 FULL-CONTACT KUMITE – walka kontaktowa w pełnych „zbrojach tsunami”: hełm z kratą na twarz, pancerz, suspensorium (ochraniacz na genitalia), nagolenniki, nastopniki, nałokietniki, rękawice bokserskie. Wszystkie ochraniacze są zakładane na strój treningowy, aby były dobrze widoczne dla sędziów. Zawodnicy nie są uzbrojeni w żadne przyrządy.
Ponadto każdy ze startujących w tej konkurencji zawodników może mieć własną „szczękę” (chodzi oczywiście o specjalny przyrząd ochronny na zęby).
„Zbroje tsunami” dla startujących zabezpiecza organizator. "Zbroje" są jednakowe dla obu zawodników. W miarę możliwości powinny się one różnić kolorem.
Dozwolone są wszelkie techniki: uderzenia, kopnięcia, duszenia, dźwignie itd., wykonywane pięściami, stopami, łokciami, kolanami i głową - z pełną siłą, zwłaszcza w twarz i krocze (jak to jest stosowane przez napastników na ulicy), także kontynuacja walki w parterze. Nie wolno jedynie atakować kolan, podstawy czaszki i kręgosłupa (z uwagi na to, że dostępne ochraniacze nie chronią tych części ciała).
Runda: do 1,5 minuty. Rozstrzygniecie następuje poprzez: knock-out (jak w boksie), poddanie się zawodnika (jak w judo) lub poddanie zawodnika przez jego trenera, albo w przypadku dotrwania zawodników do końca rundy poprzez przewagę - wskazanie przez sędziów.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach: seniorów, seniorów starszych oraz mistrzów. Pełnoletni zawodnik podpisuje publicznie w obecności Sędziego Głównego specjalną pisemną deklarację o własnej woli startowania w tej konkurencji i wzięcia na siebie odpowiedzialności za skutki tej decyzji dla swego zdrowia i życia.
Walki rozgrywane są w podziale na dwie podkategorie: do 80 kg i powyżej 80 kg.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
LIGHT-CONTACT ('lekki kontakt') – walka kontaktowa o zasadach identycznych, jak K1 FULL-CONTACT, jednak zawodnikom nie wolno w niej uderzać z pełną siłą, lecz lekko (z "lekkim kontaktem").
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach: juniorów, juniorów starszych.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
YAKUSOKU-KUMITE (wymowa: jakusoku-kumite - 'walka zadaniowa') – walka kontaktowa, łączy pokaz z walką, a polega na pokazie umiejętności obrony przed nieuzbrojonym i uzbrojonym napastnikiem.
Oceniana jest para zawodników jako drużyna, która przygotowuje pokaz. Para ta demonstruje sześć starć: w trzech pierwszych zawodnicy nie są uzbrojeni, a w trzech kolejnych są uzbrojeni w wybrane przez siebie przyrządy.
Starcia te polegają na zademonstrowaniu ataku oraz obrony i kontrataku – w dowolny sposób. Oceniane są: efektywność (skuteczność) i efektowność (widowiskowość).
W YAKUSOKU-KUMITE sędziowie wydają werdykt po każdym starciu.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach: juniorów, juniorów starszych, seniorów, seniorów starszych oraz mistrzów.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
SUMO-GRAPPLING (jap. sumo - 'zapasy', ang. grappling - 'mocowanie się') - to odmiana zapasów, polegająca na powaleniu i przytrzymaniu lub wypchnięciu przeciwnika poza planszę. Runda: 1,5 minuty.
Konkurencja ta jest połączeniem zasad trzech dyscyplin: zapasów, judo i sumo. W związku z tym można w niej stosować wszelkie techniki, używane w tych dyscyplinach.
W tej konkurencji dozwolone są następujące działania: popchnięcia, szarpnięcia, trzymania, dźwignie, rzuty i podcięcia.
Duszenia dozwolone są tylko takie, jakie stosowane są w judo.
Nie wolno uderzać i kopać.
Nie wolno zdejmować hełmu sobie i przeciwnikowi.
Knock-out ogłaszany jest w przypadku:
-
całkowitego wypchnięcia lub wyniesienia przeciwnika poza planszę
-
albo powalenia przeciwnika i przytrzymaniu go przez 10 sekund w sposób nie budzący wątpliwości, który z zawodników ma przewagę.
W takim przypadku sędzia planszowy odlicza w języku japońskim do 10, po czym ogłasza zwyciestwo poprzez knock-out.
W przypadku nie rozstrzygnięcia rundy poprzez knock-out zwycięzcę wskazuje Komisja Sędziowska typując zawodnika mającego zdecydowaną przewagę.
Zawodnicy dla bezpieczeństwa występują w hełmach z kratą na twarz.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach najmłodszych: kadetów i juniorów młodszych, którzy mogą wykazać się w niej kondycją, siłą, koordynacją ruchową, zręcznością i sprytem. Dzięki temu konkurencja ta stanowi dobre przygotowanie do późniejszego startu w innych konkurencjach.
W przypadku większej liczby startujących zawodników (powyżej 10 w danej kategorii) Komisja Sędziowska dzieli zawodników - umownie według wagi i wzrotu - na dwie podkategorie: CIĘŻSZĄ i LŻEJSZĄ.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
RENRAKU-WAZA (kombinacje) - polega na pokazaniu przez zawodnika 6 kombinacji - każdą kombinację na obie strony:
-
trzech pierwszych bez użycia broni
-
i trzech kolejnych z użyciem różnych przyrządów, wybranych spośród leżących na planszy. W każdej z tych trzech kombinacji musi być użyty inny przyrząd.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach najmłodszych: kadetów i juniorów młodszych. Różnica pomiędzy kategoriami wiekowymi dotyczy ilości pokazanych technik i tym samym odzwierciedla naturalnie rosnący stopień trudności.
W związku z tym zawodnicy w kategorii kadetów muszą pokazać w każdej kombinacji minimum 3 techniki (może być ich więcej), a w kategorii juniorów młodszych – minimum 5 technik (także może być ich więcej).
Zasady oceny przez sędziów występu zawodnika są identyczne, jak w przypadku innych konkurencji, np. yakusoku-kumite.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
KATA TSUNAMI INDYWIDUALNIE (formy tsunami) – ma postać złożonego pokazu, a jest to forma walki z kilkoma napastnikami bez broni.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach: juniorów, juniorów starszych, seniorów, seniorów starszych oraz mistrzów.
Występ w tej konkurencji polega na pokazie trzech wybranych form spośród czterech przewidzianych kata:
-
Kumo - „chmury, pająk”,
-
Haito - „rozdarty na części”,
-
Hareta sora - „wypogodzone niebo”,
-
Matsukaze - „wiatr w sosnach”.
W przypadku kategorii mistrzów w konkurencji tej demonstrowane są trzy spośród następujących czterech kata:
-
Nijusei - „złączenie dwóch”,
-
Sato - „wieś rodzinna”,
-
San sao - „krzy kije”,
-
San ishi - „trzy kamienie”.
KATA TSUNAMI DRUŻYNOWO – ma postać bardzo widowiskowego pokazu walki z kilkoma napastnikami.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach: juniorów, juniorów starszych, seniorów, seniorów starszych oraz mistrzów.
W konkurencji tej mogą brać udział drużyny mieszane, w skład których wchodzą zawodnicy z różnych sekcji.
Występ w tej konkurencji polega na trzykrotnym wykonaniu jednej formy (zasady w zakresie jej wyboru są te same, co w konkurencji: KATA TSUNAMI):
1.synchroniczne wykonanie kata przez całą drużynę,
2.interpretacja kata – starć z napastnikami,
3.powtórne synchroniczne wykonanie kata przez całą drużynę.
W KATA TSUNAMI oraz KATA TSUNAMI DUŻYNOWO sędziowie wydają werdykt po każdym pokazie.
TOKUI KATA (formy własne) – ma również postać pokazu, a jest to forma walki z kilkoma napastnikami z użyciem broni – przyrządu wybranego przez zawodnika.
Po wykonaniu ukłonu tachi-rei zawodnik podaje nazwę formy z wyszczególnieniem użytego przyrządu według schematu: Tokui-tanto-kata.
W przypadku użycia dwóch jednakowych przyrządów przed ich nazwą dodaje słowo: 'morote' według schematu: Tokui-morote-tonfa-kata.
W przypadku uzycia dwóch różnych przyrządów zawodnik podaje nazwy obu tych przyrządów według schematu: Tokui-tonfa-nuchaku-kata.
Konkurencja rozgrywana tylko w kategoriach: juniorów, juniorów starszych, seniorów, seniorów starszych oraz mistrzów.
W tej konkurencji mogą startować przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
MAKIWARA-KUMITE - to pokaz walki, w której przeciwnika imituje przyrząd – worek.
Runda: 0,5 minuty. W tym czasie zawodnik ma jak największą liczbę skutecznych technik na przyrządzie, demonstrując szybkość, siłę i ducha walki.
W konkurencji tej worek imituje przeciwnika, a sędziowie oceniają występ zawodnika bynajmniej nie jako ćwiczenie technik na przyrządzie, lecz walkę z przeciwnikiem.Z tego względu w makiwara-kumite pod uwagę bierze się nie tylko siłę i skuteczność pojedynczych technik, ale również ich urozmaicenie, umiejętność wiązania ich w kombinacje oraz manewry i zejścia z linii ataku. Konkurencja makiwara-kumite jest zastosowaniem w rywalizacji sportowej metody treningowej, która w karate tsunami znakomicie uzupełnia inne tradycyjne metody doskonalenia technik: kihon i renraku-waza, polegajace na ćwiczeniu technik i kombinacji bez trafiania w cel. W związku z tym przygotowując się do tej konkurencji zawodnik w naturalny sposób przygotowuje się do walki realnej.
W konkurencji makiwara-kumite worek wisi na takiej wysokości, aby jego dno oddalone było od podłoża o około 70 cm. Umożliwi to udział w tej konkurencji również osobom z młodszych kategorii wiekowych: juniorom młodszym i kadetom, a wszystkim demonstrowanie technik wymierzonych w stawy kolanowe oraz w genitalia.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele tsunami oraz wszelkich innych stylów.
POKAZ SPECJALNY INDYWIDUALNY.
Zawodnik prezentuje dowolny pokaz, np. w postaci kombinacji technik, formy itp.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele wszelkich innych stylów - poza Karate Tsunami.
Jest to konkurencja umożliwiająca porównywanie występów przedstawicieli różnych stylów i ich bogactwo ruchowe.
Występ ocenia 3-osobowa Komisja Sędziowska stosując szkolną skalę ocen 0-6 punktów.
Komisja Sędziowska przy ocenie bierze pod uwagę takie parametry, jak złożoność ruchów, ich skuteczność, stopień wyćwiczenia, pewność siebie.
POKAZ SPECJALNY ZESPOŁOWY.
Pokaz odbywa się według zasad jak wyżej, ale prezentuje go zespół - grupa zawodników, np. para - demonstrując np. starcia (kilka starć) lub zespół kilkuosobowy (do 7 osób), demonstrując np. formę lub walkę jednego z dwoma lub trzema napastnikami.
W tej konkurencji mogą startować: przedstawiciele wszelkich innych stylów - poza Karate Tsunami.
Przyrządy, używane w konkurencjach: YAKUSOKU-KUMITE i TOKUI KATA, są dowolne i o ich wyborze decyduje sam zawodnik.
Najczęściej wybierane są typowe dla tsunami przyrządy:
-
tonfa - pałka wielofunkcyjna z bocznym uchwytem,
-
tanto – nóż,
-
ken – miecz,
-
bo – długi kij,
-
hanbo – krótki kij,
-
nunchaku – krótki cep,
-
sai – trójzęby,
-
kusari - łańcuch.
W przypadku wyboru przyrządów posiadających ostrza na turnieju wystąpić można wyłącznie z ich atrapami drewnianymi, gumowymi lub z innych tworzyw, zapewniajacych niezbędne bezpieczeństwo.
